Cor Cordium Nađe Stamenović
Umetnica Nađa Stamenović predstavlja se od 29. novembra u Galeriji ULUS izložbom “Cor Cordium” sa radovima na kojima se ističe motiv zeca koji, prema rečima istoričara umetnosti Miroslava Sapundžića, objedinjuje u sebi skoro sve simboličke slojeve - plamteću ljubav i strast, mučeničko stradanje i svetačku apoteozu, viziju novog i večnog života.
“…Pažljivo kultivisan i bremenit erudicijom, svoj vizuelni rečnik umetnica stavlja u službu učtive provokacije, rafinirane subverzije, kritičkog govora i upitnosti. Naime, motivi Wedgewood porcelana i tapetne dekoracije postaju surogat zečijeg krzna i kože, obavijaju se oko tela i upijaju nalik otrovnom aresniku iz istih tapeta viktorijanskog doba. Taj svojevrsni ‘dress code’, poput krutih i uštirkanih kragni, nametnut prirodi unutrašnjeg sopstva, upućuje na stege buržoaskog društva čije konvencije i politike su jednako sudile o pitanjima egzistencije stanovnika u udaljenim kolonijama na tlu Afrike, Azije, Amerike, istovetno koliko su žigosale slobodu nemirnog duha Oskara Vajlda, potom Aldžernona Svinburna, autora pesme Cor Cordium i njemu dragog Persija Šelija na čijem rimskom epitafu stoje ispisane ove dve reči”, naveo je Sapundžić u pratećem tekstu.
“Ukoliko okrenemo vremenski durbin ka sebi, možemo li se donekle ili u potpunosti identifikovati sa sudbinama davno progonjenih i neshvaćenih u nemilosrdnoj igri pozicijama moći? Da li su brzina i plodnost zeca aktuelna metafora za produktivnost koja je imperativ i conditio sine qua non u eri kapitalističke eksploatacije i ekspanzije i koliko je savremeni čovek svestan svoje uloge potrošnog i zamenljivog zamajca tog sistema? Kada telo uspori i produktivnost opadne, ne postaje li socijalno-ekonomska smrt veća pretnja od one biološke? Uviđamo li sličnost zeca i begunca od sistema, jurodivog ili disidenta, sa starorimskim pravnim konceptom homo sacera, onim koji je ‘uzvišen i proklet, vredan obožavanja istovremeno i užasavajući’, osobom koja se ne sme prineti na žrtvu a za čije ubistvo niko ne može biti osuđen, ‘privilegovanog’ otpadnika kojeg ne prepoznaje i ne priznaje u potpunosti ni ljudski niti božanski zakon? Da li Nađa Stamenović na izvestan način parafrazira obraćanje Jozefa Bojsa mrtvom zecu u ličnom nastojanju da elaborira suštinske kategorije umetnosti, inkarnacije, životvornosti misli i ideja, ujedno i njihove smrtonosno opasne instrumentalizacije? Da li su jedino kroz osvešćivanje žrtvovanja i smrti mogući život i ljubav oličeni u istinskoj duhovnoj spoznaji cor cordium-a (lat. srce [od] srca), u punoći i celovitosti davanja sebe?”, naveo je Sapundžić.
Rođena u Beogradu 1983. godine, Nađa Stamenović diplomirala je 2009. godine na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, na grafičkom odseku, a 2015. završila je umetničke doktorske studije na FLU pod mentorstvom prof. Milete Prodanovića. Imala je 12 samostalnih izložbi, a učestvovala je i na grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Radovi joj se nalaze u zbirkama Narodnog muzeja Kraljevo, Zavičajnog muzeja Knjaževac, Narodnog muzeja Zaječar, Umetničke galerije Nadežda Petrović i grada Pančeva. Članica je ULUS-a od 2010. godine.
Izložba “Cor Cordium” biće otvorena do 12. decembra.
(SEEcult.org)
