Baruov Autoput sunca
Izdavačka kuća “Besna kobila” objavila je na srpskom jeziku “Autoput sunca”, najznačajnije delo nagrađivanog francuskog strip autora i scenariste Barua, koje mu je donelo svetsku slavu, a predstavlja prekretnicu u evropskoj strip umetnosti, između ostalog i kao specifičan spoj klasičnog francuskog stripa i japanske mange, ali i kao jedan od prvih “road-stripova”.
Izdavačka kuća “Besna kobila” objavila je na srpskom jeziku “Autoput sunca”, najznačajnije delo nagrađivanog francuskog strip autora i scenariste Barua, koje mu je donelo svetsku slavu, a predstavlja prekretnicu u evropskoj strip umetnosti, između ostalog i kao specifičan spoj klasičnog francuskog stripa i japanske mange, ali i kao jedan od prvih “road-stripova”.
Na kultni status “Autoputa sunca”, koji je “Besna kobila” predstavila 28. oktobra, uticala je socijalno obojena fabula, prikazivanje bednog položaja radničke klase i doseljenika, propalih industrijskih gradića, političkih moćnika, nasilja u ime države. Sve je pritom zaogrnuto u krimi priču u kojoj ostrašćeni desničar progoni dvojicu drugara, jer ga je jedan od njih napravio rogonjom.
Baruov crtež, smelo ubacivanje krupnih planova i totala, kao i vešto nizanje kadrova, doprineli su još većoj napetosti same priče.
“Besna kobila” odlučila je da objavi “Autoput sunca” u originalnom izdanju iz 1995. godine - na 430 strana, a ne u izdanju koje je kasnije prerađeno za evropsko tržište i u kojem su kadrovi stripa preraspoređeni kako bi se došlo do manjeg broja strana.
Erve Barulea, poznat samo po nadimku Baru, jedan je od najvećih savremenih francuskih strip-crtača i autora, iako je počeo da se bavi tom umetnošću relativno kasno - tek 1982. godine. Već 1985. dobio je na prestižnom Festivalu stripa u Angulemu nagradu za najbolje debitantsko delo, a potom je na istom festivalu nagrađen dva puta za najbolji strip, i prvi je autor kome je to pošlo za rukom - 1991. godine za “Put za Ameriku” i 1996. godine za “autoput sunca”.
Početkom ove godine dobio je i nagradu za životno delo i tako postao najnagrađivaniji autor Festivala u Angulemu.
Najčešća tema Baruovih dela, autobiografska u velikoj meri, je odrastanje dece i omladine u radničkim četvrtima industrijskih gradića na istoku Francuske, u kojima živi veliki broj italijanskih doseljenika.
Pored “Autoputa sunca”, među njegovim značajnim delima su i “Piša bluz” (Quequette blues) 1984-1986, “Bazen u Mišvilu” (La Piscine de Micheville) 1985, “Put za Ameriku” (Le chemin de l’Amerique) 1990, te “Godine Sputnjik” (Les annees Spoutnik) 1999-2003.
Izdavačku kuću “Besna kobila” osnovali su u martu 2010. godine u Beogradu dva druga još iz školske klupe - Predrag Mladenović, koji već više decenija živi i radi u Francuskoj, i Goran Lakićević, a želja im je bila da čitalačku publiku u Srbiji, kroz pažljiv odabir autora i naslova, učvrste u veri da je strip istinska deveta umetnost.
Objavljivanjem najkvalitetnijih svetskih stripova, prevashodno grafičkih novela, žele da zauvek razbiju famu o stripu kao petparačkoj zabavi.
Mladenović, inače strastveni ljubitelj stripa, na čestim putovanjima u Japan zarazio se i manga kulturom, pa će tako i manga stripovi imati značajno mesto u edicijama “Besne kobile”.
Prema navodima te kuće, od prvih izdanja opredelili su se da im zarada ne bude u prvom planu, već kvalitet - kako samog stripa, tako i papira i štampe, a da pritom omoguće čitaocima da kupuju stripove po pristupačnim cenama. To je i moto “Besne kobile” - “strip po svaku cenu, ali za kupca najpovoljniju”.
Sajt “Besne kobile” je www.besnakobila.co.rs
(SEEcult.org)
