White Balance Ane Knežević
Umetnica Ana Knežević predstavlja se 11. aprila u beogradskoj Galeriji '73 izložbom “White Balance” - serijom radova koji su umetnički sublimisano vizuelno promišljanje inspirisano doživljajem prostora na konkretnom mestu u Njujorku tokom zime 2012. godone. Beogradska umetnica Ana Knezević je već deceniju okrenuta istraživanju praznine i prostornim fenomenima, a serijom radova “White Balance” nastavlja se na prethodne i dotiče pitanja senzitizacije/desenzitizacije u vizuelnoj formi.
Umetnica Ana Knežević predstavlja se 11. aprila u beogradskoj Galeriji '73 izložbom “White Balance” - serijom radova koji su umetnički sublimisano vizuelno promišljanje inspirisano doživljajem prostora na konkretnom mestu u Njujorku tokom zime 2012. godone.
Beogradska umetnica Ana Knezević je već deceniju okrenuta istraživanju praznine i prostornim fenomenima, a serijom radova “White Balance” nastavlja se na prethodne i dotiče pitanja senzitizacije/desenzitizacije u vizuelnoj formi.
Radovi su nastali, kako je navela, tokom boravka u Njujorku kao sublimiran doživljaj vazdušnih strujanja (doživljaj lokacije), odnosno suptilnih talasa u prostoru (vazdušnog kretanja).
“Ređi prazni slojevi papira aktiviraju one gušće, bele. Papir je slagan u dva, tri do maksimum sedam slojeva. Gušći slojevi dobijaju intenzivniju vibraciju pa se uodnošavanjem površina gradi svojevrsna vizuelno zvučna skala u belom u okviru svakog pojedinačnog rada a postavljanjem radova u nizu po horizontali u galerijskom prostoru moguće je stvoriti novu ritmički modularnu celinu. Smenjivanje punog (beline) i praznog (jednog sloja svetlosno propustljivog paus papira) otvara se prostor ka beskonačnom u oku publike, postajući tako ona oblast u kojoj praznina i punina zadobijaju smisao”, navela je Ana Knežević.
Nazivom izložbe “White Balance” Ana Knežević želi da potencira važnost balansa i harmonije, a formalno gledano, radovi su izvedeni isključivo u horizontalnim slojevima paus papira koji je izuzetno senzibilan i svetlosno propustljiv i u više slojeva dobija belinu.
Materijalne tačke rastavljene su, kako misli veliki naučnik Ruđer Bošković, prostornim intervalima i matematički kontinuirana materija ne postoji. Svaka tačka materije koja realno postoji, spaja neku određenu tačku mesta sa nekim određenim momentom vremena. Za Boškovića je njihova mogućnost koju mi neodređeno saznajemo prazan prostor i prazno vreme ili imaginarni prostor i imaginarno vreme. Prema Boškoviću, priroda čuva zakon kontinuiteta u kretanju i distancama, podsetila je Ana Knežević povodom izložbe.
Rođena 1976. godine u Beogradu, Ana Knežević diplomirala je 2002. slikarstvo na beogradskom Fakultetu likovnih umetnosti, a studirala je slikarstvo na MFA programu na Masačusets koledžu za umetnost u Bostonu 2003/04. Prevashodno se bavi svetlosno-zvučnim instalacijama, ali i slikarstvom i public artom. Izlagala je na 12 samostalnih izložbi (Beograd, Čačak, Boston, Pariz) i više od 40 grupnih u zemlji i inostranstvu (Srbija, SAD, Mađarska, Bugarska).
Dobitnica je nagrade fondacije CEC ArtsLink u Njujorku 2012, nagrade za crtež Fonda “Vladimir Veličković” 2009. godine, kao i nagrade na konkursu Sekretarijata za kulturu Beograda za koncept i idejno rešenje manifestacije “Dani Beograda”, za projekat “Svetlosna arhitektonika grada budućnosti” 2007.
Izložba u Galeriji 73 (www.galerija73.com) biće otvorena do 23. aprila.
(SEEcult.org)
