Sećanje na Sonju Savić
Jugoslovenska kinoteka prikazuje 15. septembra filmove “Una” (1984) i Miloša Radivojevića i “Jug Jugoistok” (2005) Milutina Petrovića, povodom 50 godina od rođena kultne glumice i svestrane umetnice Sonje Savić (1961-2008). Povodom 50. rođendana Sonje Savić, bila je predviđena i promocija knjige “Sonja Savić - otvorena stranica”, čiji su priređivači Zdenka Tomić i Milomirka Cica Jovović, a izdavač Intelekta iz Valjeva, ali je taj događaj odložen do daljeg iz tehničkih razloga.
Jugoslovenska kinoteka prikazuje 15. septembra filmove “Una” (1984) i Miloša Radivojevića i “Jug Jugoistok” (2005) Milutina Petrovića, povodom 50 godina od rođena kultne glumice i svestrane umetnice Sonje Savić (1961-2008).
Povodom 50. rođendana Sonje Savić, bila je predviđena i promocija knjige “Sonja Savić - otvorena stranica”, čiji su priređivači Zdenka Tomić i Milomirka Cica Jovović, a izdavač Intelekta iz Valjeva, ali je taj događaj odložen do daljeg iz tehničkih razloga.
Povodom mini omaža Sonji Savić, filmski kritičar i autor Dinko Tucaković, upravnik Muzeja Jugoslovenske kinoteke, istakao je da su njen život i nedovršena filmska karijera dragoceni su putokazi za mlade glum(i)ce, kako se mesto na zvezdanom nebu obezbeđuje pre svega talentom, upornošću i hrabrošću.
Sonja Savić je svoj beskompromisni filmski stav prenela i na privatni život, sve do poslednjeg dana, da bi rigidni hroničari u neumesnim in memoriamima pisali “kako je umrla napuštena i sama”, aludirajući na njen radikalni životni stav, naveo je Tucaković, ističući da se njena harizma mogla osetiti od Beograda do Ljubljane, tangentom zemlje kojoj je pripadala i dominirala talentom, a koja, kao i ona, više ne postoji.
“Nažalost, priznanja stižu dovoljno kasno ili nikad, ali kako se to kolokvijalno nekada govorilo, u vreme antičkih heroja, ‘one koje bogovi vole odlaze mladi’. Ili u njenom slučaju, mlada duhom, odnosno večno mlad, lepa i besmrtna na filmskom ekranu. Zauvek u tami filmskih dvorana. I u našim srcima”, naveo je Tucaković, podsećajući na karijeru Sonje Savić koja je ocrtala pun krug - od infantilnosti do uzvišene zrelosti.
Sonja Savić iznenada je preminula u septembru 2008. godine u svom stanu u Beogradu nedugo nakon 47. rođendana.
Počast su joj odale mnogobrojne kolege, prijatelji i poštovaoci, podsehcajući na njenu originalnost, beskompromisnost i svestranost, ali i zapostavljanje u širom umetničkim krugovima i javnosti uopšte.
Sonja Savić sahranjena je u očevom rodnom selu kod Čačka, prema želji njene majke, iako je postojala saglasnost za sahranu u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Jedna od njenih poslednjih uloga bila je u TV seriji “Vratiće se rode”, a prethodno je igrala i u filmovima “Princ od papira” Marka Kostića (2008), “Od groba do groba” slovenačkog reditelja Jana Cvitkoviča (2005) i “Jug jugoistok” (2005) Milutina Petrovića.
Rođena 15. septembra 1961. godine u Čačku, nagrađena je 1985. godine na Filmskom festivalu u Veneciji za ulogu u filmu “Život je lep”.
Igrala je, između ostalog, u filmovima “Kruh i mleko” (2001), “Urnebesna tragedija” (1995), “Ni na nebu ni na zemlji” (1994), “Mi nismo anđeli” (1992), “Kako je propao rokenrol” (1989), “Braća po materi” (1988), “Balkanski špijun” (1984), “Davitelj protiv davitelja” (1984), “Nešto između” (1983)…
Oprobala se i kao filmska rediteljka, snimivši između ostalog i “Šarlo te gleda” (2003), intimno dokumentrano - igrano ostvarenje posvećeno kultnoj beogradskoj grupi Šarlo akrobata, a vodila je i TV pričaonice na pojedinim beogradskim stanicama.
Sajt Jugoslovenske kinoteke je www.kinoteka.org.rs, a program se nalazi i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org
(SEEcult.org)
