Saučešće Vukosavljevića povodom smrti Omčikusa
Ministar kulture i informisanja Srbije Vladan Vukosavljević izjavio je, povodom smrti slikara i akademika Petra Omčikusa, da sa njim odlazi “velika epoha”.
“Slikao je do duboke starosti, jer mu je slikanje bilo osnovni izraz životne snage. Velika epoha odlazi s njim”, naveo je Vukosaljević 27. aprila u telegramu saučešća koji je, u ime Ministarstva kulture i informisanja i u svoje lično ime, uputio porodici, prijateljima i poštovaocima Omčikusa i njegovog “raskošnog slikarskog opusa”.
Navodeći da je Omčikus bio “slikar jedne slike – slike života, životnih situacija”, Vukosavljević je konstatovao i da se, očaran ljudskim licem i večno inspirisan dušom čoveka, bavio portretom od detinjstva.
“Veliki deo svog rada posvetio je tom bogatstvu – licu koje u sebi krije još stotine lica. More je bilo prvo što je ugledao u životu, tu sliku nikada nije mogao izbrisati iz sebe. Uz portret, more je bilo njegova večna tema”, naveo je Vukosavljević, ističući i da će Omčikus ostati upamćen i kao jedan od osnivača Zadarske grupe, koja se izborila za umetnost bez ideološkog diktata.
Omčikus je preminuo 26. aprila u Beogradu u 93. godini.
Rođen 1926. godine u Sušaku kraj Rijeke, pohađao je Školu primenjenih umetnosti i potom Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu kod profesora Ivana Tabakovića.
Jedan je od osnivača Zadarske grupe 1947. godine. U proleće te godine, sa Mićom Popovićem inicirao je odlazak u Dalmaciju i slobodno slikanje u prirodi. Sa slikarkom Kosarom Bokšan od 1952. živeo je i radio u Parizu, a od 1957. godine je imao atelje u pariskom predgrađu Žantiji. Na Pariskom bijenalu 1961. godine učestvovao je na poziv francuskih kritičara. Sedam godina kasnije, na Korčuli je izgradio kuću sa ateljeom i organizovao međunarodne susrete intelektualaca, filozofa, umetnika i kritičara.
Bio je i član grupe Jedanaestorica.
Član Srpske akademije nauka i umetnosti van radnog sastava postao je 1994. Od 2012. bio je dopisni član, a od 2015. godine redovan član SANU.
Dobitnik je više nagrada, uključujući za slikarstvo na Oktobarskom salonu u Beogradu 1972, zatim na Izložbi jugoslovenskog portreta u Tuzli 1979, na Međunarodnom festivalu portreta 1982, na 9. Međunarodnom bijenalu u Rijeci 1984, kao i “Politikine” nagrade za 1989.
Samostalno je izlagao u Parizu, Lilu, Rimu, Ženevi, Titogradu, Novom Sadu, Zagrebu i drugim gradovima i učestvovao je na brojnim grupnim izložbama. Bavio se slikarstvom, crtežom, mozaikom, grafikom, ilustracijom i skulpturom.
*Foto: SANU
(SEEcult.org)
