Raša Todosijević u Parizu
Beogradski umetnik Dragoljub Raša Todosijević predstavlja se 16. novembra u Kulturnom centru Srbije u Parizu izložbom provokativnog naziva “Volite Francusku kao ona Van Goga 1886!” koja će biti otvorena do početka 2012. godine.
Izložba predstavlja izbor radova iz Todosijevićeve dugogodišnje umetničke prakse koju je započeo još krajem 60-ih i početkom 70-ih, kao jedan od ključnih protagonista konceptualne umetnosti u Srbiji i bivšoj Jugoslaviji.
U Parizu je izlagao još 70-ih, na Bijenalu mladih, a njegovi radovi, između ostalog, našli su se u međuvremenu i u kolekciji Centra Žorž Pompidu - Bobur.
Todosijević je predstavnik Srbije na 54. Bijenalu u Veneciji, na kojem je dobio novoustanovljenu UniCredit nagradu za najbolju izložbu u nacionalnom paviljonu.
Izložba “Svetlost i tama simbola” u Paviljonu Srbije predstavlja dve Todosijevićeve monumentalne instalacije iz serije “Gott liebt die Serben” (Bog voli Srbe), kao i “Dnevnik”, koji se sastoji od više od sto manjih radova od različitih materijala, nastalih različitim koncepcijskim pristupima. Izložba obuhvata i rad “Skulptura” sačinjen od čajnika, kao i foto dokumentaciju čuvenog performansa “Was Ist Kunst, Marinela Koželj?”
Svetlost i tama simbola, Venecija, 2011
Todosijević je zajedno sa kolegama iz neformalne grupe šestoro umetnika (Marina Abramović, Era Milivojević, Neša Paripović, Zoran Popović i Gergelj Urkom), okupljenih oko beogradskog Studentskog kulturnog centra, doprineo afirmaciji nove umetnosti na prostoru tadašnje Jugoslavije i izvršio snažan uticaj na mnoge savremene umetnike.
Njegov rad je prožet političkom i društvenom kritikom, kroz stalno preispitivanje tradicionalnih umetničkih sistema, ali i društva u celini.
Umetnička praksa Todosijevića usmerena je ka istraživaju u različitim medijima i tehnikama, od izvođenja performansa, akcija, video radova, instalacija, ambijenata do problematiziranja medija slikarstva i samog postupka slikanja. Neki od njegovih najpoznatijih serija umetničkih radova su: “Decision as Art”, “Šta je umetnost?” (“Was ist Kunst?”), “Bog voli Srbe” (“Gott liebt die Serben”), "Moji Fuxus klaviri" i mnogi drugi. Todosijevićev performans odlikuje provokativno i agresivno ponašanje kojim iritira ono negativno u čoveku da bi mu ukazao na taj problem, kao u radovima kao što su “Was ist Kunst?”, “Vive la France- vive la tyrannie”, “Decision as Art” i slično.
Decision as Art, performans, 1973.
Radove “Nijedan dan bez crte” (“Nula dies sine linea”), izvodio je tokom 70-ih godina u različitim galerijama i muzejima, demistificirajući sam umetnički čin, ironično ga povezujući s činom rada i “vežbanja ruke” i kontekstom izlaganja umetničkog dela.
Sedamdesetih je realizovao i brojne kolaže kojima preispituje autoritete i autorstvo u svetu umetnosti.
Todosijević je tokom 90-ih koristio sredstva oglašavanja, poput novina, plakata i radija, te započeo seriju pseudooglasa i pseudoreklama, oglašavajući fiktivnu umetničku akademiju Todosijević, fiktivnu korporaciju Todosiyevitch - Malevich sl.
Ciklusom instalacija, crteža i skulptura, započetim 1989. godine, “Gott liebt die Serben”, Todosijević ironizuje nacionalistički kič dovodeći ga do krajnosti, kao na primer u Beogradu i Čačku 1998. godine, kada na stolovima spojenim u obliku svastike servira gostima srpsko nacionalno jelo – pasulj, hleb i pivo.
Od 2000. godine izvodi akcije u urbanom prostoru “Majka na prodaju” na bilbordima, autobusima, tramvajima i sl.
Takođe, Todosijević piše teorijske tekstove, likovne kritike i priče kao što su: "Za umetnost - protiv umetnosti" (Beograd 1974) "Edinburška izjava - Ko profitira od umetnosti a ko pošteno zarađuje" (Beograd 1975), "Šta su linije" (Beograd 1977), "Umetnost kao kritika društva", "Umetnost i revolucija”, koje objavljuje u katalozima i stručnoj štampi.
Todosijević je izlagao na brojnim samostalnim i grupnim izložbama, u prestižnim galerijama i muzejima širom sveta, a njegovi radovi su, između ostalog, otkupljeni za Muzej savremene umetnosti u Beogradu, Muzej moderne umetnosti u Ljubljani, Centar Žorž Pompidu, Modern Museet Stokholm, Muzej savremene umetnosti u Kumamotu…
Dobitnik je, između ostalog, nagrade Artslink za 2004. godinu u Njujorku i nagrade Emili Harvi fondacije iz Njujorka 2006. godine, koja se dodeljuje umetnicima povezanim sa pokretom Fluksus. Jedan je od dobitnika nagrade 50. Okobarskog salona u Beogradu, kao i Politikine nagrade za 2009. godinu, pored Marije Dragojlović.
Todosijevićeva izložba u Kulturnom centru Srbije u Parizu biće otvorena do 5. janara 2012.
Njegovi radovi, uključujući postavku u Veneciji, kao i brojne priče koje piše godinama, predstavljeni su i u Galeriji umetnika portala SEEcult.rg.
(SEEcult.org)
