Preminuo Ričard Kolins
Američki producent i scenarista Ričard Kolins (Richard Collins) koji se 40-ih godina 20. veka, za vreme “lova na veštice” u SAD, našao na holivudskoj crnoj listi, a kasnije je pristao na saradnju, preminuo je u 99. godini.
Kolins je preminuo 14. februara u Venturi u Kaliforniji, potvrdio je “Los Anđeles tajmsu” njegov sin Majkl.
Kolins je bio među 19 holivudskih scenarista i reditelja na listi zloglasnog istražnog komiteta Predstavničkog doma američkog parlamenta (HUAC), ali nije bio pozvan da svedoči 1947. godine pred tom komisijom, niti se našao u takozvanoj grupi “Holivudskih 10” koji su često pritvarani zbog odbijanja saradnje u istrazi o navodnoj komunističkoj priopagandi u holivudskoj filmskoj industriji.
Antikomunistička histerija u SAD širila se rapidno i u filmskoj industriji, a kada je Kolins 1951. godine ponovo pozvan pred Komitet koji je istraživao subverzivne aktivnosti u Holivudu, odao je imena više od 20 kolega koji su pripadali ili su bili simpatizeri Komunističke partije. Među njima su bili i neki njegovi prijatelji i saradnici (Paul Jarrico, sa kojim je napisao 1944. godine muzičku dramu “Song of Russia”, Budd Schulberg...), a mnogi kasnije više nisu razgovarali sa njim.
Kolins se kasnije pokajao.
U intervjuu za knjigu Viktora Navaskog “Naming Names” iz 1980. godine nazvao sam sebe “mizernim malim đubretom”. “Na žalost, to je tačno. Bio sam dobar momak, koji je radio šta je trebalo raditi”, rekao je Kolins koji je i sam u mladosti pripadao Komunističkoj partiji.
Tokom 30-godišnje karijere najviše je radio kao scenarista ili producent niz televizijskih serija, među kojima su bile i “Bonanca” i “Metlok”.
Rođen je u Njujorku 1914. godine, a otac mu je bio modni dizajner Heri Kolins. Odrastao je u Parizu i Njujorku, a potom se preselio sa porodicom na zapadni deo SAD. Diplomirao je 1932. godine na Visokoj školi Beverli Hils, a potom upisao Stanford univerzitet, ali je odustao ubrzo od studija zbog posledica velike finansijske krize.
Po povratku u Njujork, započeo je pozorišne studije i pridružio se komunistima, pa je 30-ih bio aktivan u holivudskom ogranku Komunističke partije. Privukao je pažnju vlasti scenarijem za dramu “Song of Russia” o američkom dirigentu koji se zaljubljuje u rusku pijanistkinju za vreme turneje u Rusiji. Članovi HUAC-a videli su to kao prosovjetsku propagandu, stavivši i Kolinsa na crnu listu.
Kada je 1951. godine svedočio i odao nekadašnje prijatelje, bio je bez posla u filmskoj industriji, ophrvan bračnim problemima i potrebom da izdržava decu.
Među ličnostima koje je imenovao pred komisijom kao simpatizere komunizma, bio je i scenarista Martin Berkli (Berkeley), koji je kasnije postao najplodotvorniji svedok HUAC-a, koji je imenovao više od sto ljudi.
Zahvaljujući svedočenju, Kolins je mogao da se vrati u holivudsku industriju. Napisao je, između ostalog, scenario za “Pobunu u ćeliji 11” (1954) za producenta Voltera Vagnera (Walter Wanger), a dve godine kasnije radio je i na naučno-fantastičnom filmu “Invasion of the Body Snatchers" o gradu čije stanovnike zamenjuju emotivno prazni vanzemaljski klonovi. Taj film je često navođen kao parabla za Makartijevu eru.
Prema rečima Kolinsovog sina, ima određene ironije u toj priči.
“Mnogi liberali mislili su da je to o HUAC-u i pranju mozga koji je činjen. Ričard je smatrao da je i Staljin prao mozak njemu i njegovim drugovima u partiji”, naveo je Kolinsov sin Majkl.
(SEEcult.org)
