Nova Beogradska trilogija u pripremi u JDP-u
Jugoslovensko dramsko pozorište počelo je probe predstave “Beogradska trilogija” Biljane Srbljanović, u režiji Ivana Alača - drame koja je igrana širom sveta u oko 30 postavki, a prema rečima autorke predstavlja “autobiografski tekst čitavog grada”.
U tri tragikomične priče iz Praga, Sidneja i Los Anđelesa, koje su u JDP-u igrane ranije u verziji Gorana Markovića, prikazani su emigrantski – apatridski životi nekadašnjih Beograđana. Povezala ih je novogodišnja noć i jedna devojka koja je ostala u Beogradu.
U predstavi koju postavlja Alača igraju: Ognjen Nikola Radulović, Darko Radojević, Maja Čampar, Nikolina Vujević, Đorđe Mitrović i Miloš Macura. Reditelj Alač je i scenograf, kostimograf je Srđan Perić, a za scenski govor zadužena je Ljiljana Mrkić Popović, saopštilo je 18. juna JDP.
Komad “Beogradska trilogija” je diplomski rad Biljane Srbljanović, nagrađen 1996. godine tada ustanovljenom nagradom “Slobodan Selenić”. Već naredne godine prvi put je izveden, na sceni Teatra “Bojan Stupica” u režiji Gorana Markovića. Scenograf je bio Dušan Otašević, kostimografkinja Jelisaveta Tatić, kompozitor Zoran Simjanović, a u premijernoj podeli igrali su: Dragan Jovanović, Nikola Đuričko, Radmila Radovanović, Tamara Vučković, Bogdan Diklić, Katarina Gojković, Goran Šušljik, Nebojša Milovanović, Bojan Dimitrijević, Mara Radulović i Ksenija Zelenović.
“Beogradska trilogija” učestvovala je na Sterijinom pozorju, pozorišnom festivalu u Poljskoj i na Bonskom bijenalu nove evropske drame, gde je privukla veliko interesovanje javnosti kako za JDP, tako i za rad Biljane Srbljanović.
Gostovala je i na Festivalu malih scena u Rijeci, kao prva srpska pozorišna predstava koja je učestvovala na nekom festivalu u Hrvatskoj posle raspada Jugoslavije, te u Ljubljani, a poslednji put je izvedena na sceni Teatra “Bojan Stupica” 2004. godine.
Drama “Beogradska trilogija” u međuvremenu je igrana širom sveta u oko 30 različitih postavki (Nemačka, Austrija, Švajcarska, Belgija, Amerika, skandinavske zemlje...). Objavljena je u nemačkom u časopisu Teater der cajt, a pored nemačkog, prevedena je i na engleski, francuski, arapski, italijanski, rumunski, danski…
(SEEcult.org)
