Misinterpretations Kožula
Lauba u Zagrebu predstavlja od 16. oktobra izložbu radova Kristiana Kožula kojima taj umetnik prenosi svoje (ne)(spo)razumevanje javnih tajni, urbanih legendi i teorija zavere.
Izložba “Misinterpretations”, otvorena do kraja novembra u Laubi, predstavlja Kožulov smisao za humor kroz prizore čija su narativna ishodišta u glasinama, usmenim predanima i novoj mitologiji - od ukazanja u Međugorju do kršnih bauštelaca koji se prehranjuju psećim konzervama u obesnom obilju kapitalizma, od tajne i javne veze hrvatskog i srpskog ratnog predsednika do fiktivnog rođendana nekadašnje udarničke zvezde, Alije Sirotanovića, koji je netom nakon rezolucije Informbiroa nadmašio sovjetskog rudarskog kolosa Strahanova, u kući Velikog Brata.
Na prizorištima fiktivnih događaja junaci su odsutni, kao što je bilo odsutno i ljudsko telo iz Kožulovih skulptorskih ciklusa koji su spajali glamur sa invalidnošću i bolešću, a detinjstvo sa S/M estetikom. Pozornice zbivanja koja se odvijaju u rasponu od zlatnog vremena gastarbajtera do bliske distopijske budućnosti enterijeri su koji prizivaju građanske salone ili konstruisane prostore iz istorije slikarstva, nastali iz preobražaja crkvenog mirakula u vežbu prikaza geometrijske perspektive.
Alegorijska uprizorenja za te prazne pozornice u nekom trenutku prestaju: opšta mesta i javne tajne dirigovane teorijom zavere i epskom fantazijom koja je već prešla u urbane legende nagomilana su gotovo do granice čitljivosti. Ponavljanje formi preko ruba iscrpljivanja njihove narativne logike izvrće ih u bizarni ornament otkidajući od njih semantički sadržaj.
“Koliko su puta Franjo Tuđman i Slobodan Milošević crtali nove zemljopise Hrvatske i tadašnje krnje Jugoslavije, deleći Bosnu i Hercegovinu? Jesu li na inkriminirajućim salvetama predvideli i humano preseljenje stanovništva? Koliko su boca najboljeg viskija, ili prigodno, šoljica kafe popili uz svoju nečasnu i skrivenu rabotu? Koje je piće točio Paddy Ashdown pokojnom hrvatskom predsedniku kada ga je naveo da mu na salveti predstavi nove granice, i bar delimično oživi Banovinu Hrvatsku, podebljanu kiflu koju je čak i dinastija Karađorđevića mogla podneti pre Drugog svetskog rata? Kakvi su se tajni paktovi sklapali u nekadašnjim Titovim lovištima, Karađorđevu i Tikvešu, ili u prisilnom druženju s prezrenim Trećim, Alijom Izetbegovićem u mondenom Dejtonu? Je li nad njihovim dogovorom sa nebesa bdela sama Devica Marija, kraljica Hrvata? Koje je tajne poverila nevinoj dečici koja su je ugledala na pašnjaku siromašnog sela? Kakvu je ulogu Gospa, koja je ponekad znala proplakati ljudskim suzama ili krvlju širom sveta, iako prepoznatljiva međugorska obličja i već ustaljenih atributa, namenila njihovom zaštitiniku, fra Jozi? Je li Gospa, koja je u svakodnevnom dosluhu sa svojim vidiocima, rekla i tajnu još veću od treće fatimske tajne?”, navedeno je u najavi Kožulove izložbe.
Rođen 1975. godine u Minhenu, Kristian Kožul je studirao na Akademiji likovnih umetnosti u Zagrebu i na Umetničkoj akademiji u Dizeldorfu.
Počeci njegovog rada vezani su najviše za medij videa. Kasnije se okreće skulpturi, koja i danas čini glavninu njegove produkcije. Njegov rad karakteriše minuciozna izvedba i svesno poigravanje estetikom kiča i kempa.
Dobitnik je nekoliko nagrada, među kojima su nagrada 8. Trijenala hrvatskog kiparstva (Zagreb, 2003.) i Nagrada za savremenu umetnost “Filip Trade” (Zagreb, 2004.).
Samostalno je izlagao u Hrvatskoj, Nemačkoj, Finskoj, Sloveniji, Austriji, Izraelu i SAD, aučestvovao je i na brojnim nacionalnim i međunarodnim grupnim izložbama i festivalima, među kojima su Tokyo Video Festival (1998), Bijenale mladih umetnika u Rimu (1999), Osnabrück Video Festival (2001), Künstlervereinigung MAERZ u Lincu (2005), Beijing Biennial of Contemporary Art (2007), 1. bijenale Kvadriterale u Rijeci (2005), “The Typhoon Continues and So Do You” u Flux Factory u Njujorku (2011), “B-B-B-BAD” u Galeriji Anna Kustera u Njujorku (2011).
(SEEcult.org)
