Ljubav i smrt
Pijanistkinja i kompozitorka Irina Dečermić premijerno predstavlja 31. marta u Bitef teatru autorsku muzičko-scensku predstavu “Ljubav i smrt”, koja se bavi temom ženske sudbine i ženskog principa u ljubavi i smrti.
Multimedijalni projekat “Ljubav i smrt” kroz tri priče u formi scensko-muzičkog-likovnog izraza istražuje temju kroz tri različite žene iz evropske literature i iz različitih epoha u rasponu od tri veka.
U toj retkoj scenskoj formi narator (glumica) ujedno je i muzički interpretator, što dodatno dramatizuje i individualizuje alegorične sudbine tri junakinje koje postaju jedna, personifikovana žena.
Tema predstave, prema navodima autorke, razložena je kroz sam izraz – formu, u tri oblika naracije: reč, muzika, slika. Oni se međusobno dopunjuju, takođe, nezavisno stvaraju, svaki za sebe, specifičnu strukturu i autentični teatarski iskaz.
Predstava je zasnovana na tekstovima “Lenora” G.A. Birgera, “La belle Dame Sans Merci” Džona Kitsa i “Na crvenom konju” Marine Cvetajeve, te na muzici Franca Lista (Lenora - melodrama za klavir i naratora), Valentina Silvestrova (La Belle Dame Sans Merci - pesma za klavir i glas) i K.F. Abela (svita za violu de gambu, aranžman za klavir- Irina Dečermić).
Irina Dečermić je u predstavi autor video rada, koji prati tri priče. U usko likovnom smislu, video radovi su u graničnom području apstrakcije i figuracije, građeni pokretnom slikom svaki u specifičnom koloritu. Vezuje ih isti koncepcijski pristup vremenskog i sadržajnog usklađivanja u narativno-muzičku poetiku.
Prva slika zasnovana je na Birgerovoj poemi “Lenora”, priči o ljubavi žene koja se ne dovodi u pitanje ni kada romatična simbolika ljubavnika postaje simbol smrti. U ovoj interpretaciji balade, želja za prevazilaženjem krajnjih granica (odlazak u smrt za svojim voljenim) budi jak osećaj uzvišenosti, koji pre osnažuje nego potiskuje pojam individualne snage i slobode.
Druga slika, zasnovana na Kistovoj baladi “La belle dame sans merci” obavijena je misterijom i neizvesnošću. Pesnik kreira ženski lik koji poseduje natprirodne moći i koja je oličenje lepote i nežnosti, ali je ta lepota, takođe, čini smrtonosnom.
Treća slika zasnovana je na autobiografskoj poemi Marine Cvetajeve “Na crvenom konju” koja joj je donela ne samo ličnu utehu, već i veliki pomak u poetskom stvaralaštvu. Poema govori o gubitku: detinjstva, ljubavi, majčinstva, vere, ali i gubitku koji vodi do otkrića prostora van svih ovozemaljskih nedaća, do njenog poetskog stvaralaštva.
Autorski tim, uz Irinu Dečermić, čini i Srđan Crnjanski kao tehnički saradnik.
(SEEcult.org)