Jugoslovensko nasleđe
Tribina posvećena pitanjima jugoslovenskog nasleđa 20 godina posle raspada SFRJ biće održana 27. oktobra u Centru za kulturnu dekontaminaciju u Beogradu, povodom nove predstave Jugoslovenskog dramskog pozorišta “Rođeni u YU” koju je, prema tekstu grupe dramaturga sa prostora bivše zajedničke države režirao Dino Mustafić.
Tribina posvećena pitanjima jugoslovenskog nasleđa 20 godina posle raspada SFRJ biće održana 27. oktobra u Centru za kulturnu dekontaminaciju u Beogradu, povodom nove predstave Jugoslovenskog dramskog pozorišta “Rođeni u YU” koju je, prema tekstu grupe dramaturga sa prostora bivše zajedničke države režirao Dino Mustafić.
Među učesnicima tribine “Rođeni u YU”, koju organizuju beogradski nedeljnik “Vreme” i Fondacija “Friedrich Ebert”, najavljeni su glumica JDP-a Mirjana Karanović, koja igra jednu od glavnih uloga, književnik iz Sarajeva Muharem Bazdulj, filmski reditelj Želimir Žilnik iz Novog Sada, književnik i novinar Ante Tomić iz Splita i književnik Miljenko Jergović iz Zagreba.
Šta je bila Jugoslavija? Da li je Jugoslavija bila nešto više od proste međunacionalne zajednice? Da li se Jugoslavija baš sasvim raspala?, neka su od pitanja o kojima će učesnici razgovarati, a tribinu će voditi novinar nedeljnika “Vreme” Teofil Pančić.
Biće reči i o nasleđu ratova i raspada, pitanju identiteta, dekonstrukciji jugoslovenskog identiteta, nacionalnim i drugim postjugoslovenskim identitetima, lokalnim provincijalizmima, provincijalnosti nacionalnih kultura u evropskom kontekstu, jugoslovenskom kulturnom prostoru, jugoslovenskom i evropskom konceptu, pitanju suvereniteta, sudbini i perspektivama jugoslovenskog prostora - politički i kulturno...
Drama “Rođeni u YU” grupe dramaturga, u režiji Dina Mustafića, premijerno je izvedena 12. oktobra u JDP-u, a bavi se vremenom raspada bivše Jugoslavije kroz ispovesti, sećanja i emocije glavnih glumaca prema onome što je za njih predstavljala Jugoslavija, i to ne samo kao politička ili geografska činjenica.
Prema rečima Mustafića, koji je i direktor sarajevskog internacionalnog festivala MESS, reč je o istraživačkom projektu koji se ne bavi Jugoslavijom u smislu nestanka državno-pravnog subjektiviteta, već osećanjem.
Predstava se bavi bivšom Jugoslavijom kao duhovnim prostorom na kojem su glumci odrastali, imali ljubavi, lepe i loše životne trenutke, nečim što je zapravo njihov modul memorije.
Upravo zbog toga je i heterogena generacijska podela, od najstarije Branke Petrić do najmlađeg Raše Vujovića, koji je rođen pod sami kraj Jugoslavije, a govori o tome da bez obzira na zajedničko određenje rođenja u jednoj zemlji ne znači da prema njoj svi imaju ista osećanja ili ista sećanja.
“Kod nekoga postoji jedan osećaj gorčine, iluzije koja je razbijena, redukcija slobode, kod nekoga postoji i određena melanholija ili sentiment”, naveo je Mustafić, dodajući da je i predstava nastala iz jednog ambivalentnog osećaja prema toj zemlji koje više nema.
(SEEcult.org)
