Istorija Zvezdara teatra u portretima glumačkih zvezda
Zvezdara teatar obeležio je 8. oktobra 35 godina postojanja i započeo novu sezonu otvaranjem izložbe portreta glumačkih velikana koji su obeležili istoriju tog pozorišta, ali i čitave kulturne i umetničke scene.
Otvarajući izložbu “Preko scene do zvezda”, koju čine foto-portreti Petra Kralja, Mire Stupice, Danila Lazovića, Bore Todorovića, Danila Bate Stojkovića, Milene Dravić, Dragana Nikolića, Mihaila Janketića, Nebojše Glogovca i Milorada Mandića Mande, direktor Zvezdara teatra Dušan Kovačević pozdravio je publiku u ime svih koji su stvarali 35-godišnju istoriju tog pozorišta, počev od prve predstave “Mrešćenje šarana” Aleksandra Popovića, u režiji Dejana Mijača, izvedene 8. oktobra 1984. godine.
“Bilo je to u staroj zgradi, koja je bila nalik na neku komforniju šupu, ali predstava je bila veoma značajna za to vreme”, podsetio je Kovačević povodom tog komada o sudbini informbiroovaca, koji je praizveden u Pirotu i ubrzo skinut sa repertoara, ali je posle premijere u Zvezdara teatru dugo igran (251 put) i ovenčan nizom nagrada.
*Foto: Jakov Simović
Zvezdara teatar je od osnivanja, kako je istakao Kovačević, imao skoro sto premijera, te 7.700 izvođenja predstava pred 2,3 miliona posetilaca. “Kada bi se sve to skupilo, bilo bi kao da smo 22 godine neprekidno igrali”, rekao je Kovačević, ukazujući i na specifičan model rada Zvezdara teatra koji je ostao do danas, a podrazumeva najmanji mogući broj ljudi koji može da opsluži tri scene – Veliku “Danilo Bata Stojković”, malu i gostujuću.
Zvezdara teatar i danas funkcioniše po tom modelu sa ukupno 17 zaposlenih, ali i sa 120-130 spoljnih saradnika, koji su zapravo skoro ceo radni vek tu i bez kojih to pozorište, kako je dodao, ne bi moglo da opstane.
Dušan Kovačević, foto: Jakov Simović
“Ovo pozorište se zove Zvezdara teatar zbog mesta na kojem se nalazi na opštini Zvezdara, ali i zbog ljudi koji ovde igraju i koje vidite na portretima”, rekao je Kovačević, dodajući da je princip tog teatra u svakoj predstavi ima dva-tri važna imena kako bi i ljudi iz drugih delova grada došli.
“Ovih deset portreta su istorija Zvedzara teatra”, istakao je Kovačević povodom izložbe fotografija slavnih glumaca, čiji su autori Martin Candir, Sonja Žugić, Vukica Mikača i Mitar Trninić.
Podsetio je na Petra Kralja kao glumca poznatog po najboljoj dikciji, na Miru Stupicu koja je “obeležila jednu epohu srpskog pozorišta”, na Danila Lazovića kao “čoveka velike energije i na sceni, i u životu”, na Boru Todorovića na koga je “prva asocijacija šarm”, na Danila Batu Stojkovića kao glumca koji je odigrao “najveći broj predstava” na sceni Zvezdara teatra, na Milenu Dravić – prvu damu našeg pozorišta i filma, na Dragana Nikolića i njegov šarm, na Mihaila Janketića – “klasika našeg pozorišta i filma, koji je krenuo iz sirotišta”, kao i na Nebojšu Glogovca, “veličanstvenog glumca čije se (filmske) uloge i danas gledaju sa uzbuđenjem” i Milorada Mandića Mandu koji je “imao potencijal da postane naš najveći komičar, ali je prerano otišao”.
Nakon otvaranja izložbe, počela je i nova pozorišna sezona predstavom “Korešpodencija” Borislava Pekića, u režiji Gorčina Stojanovića, koja će 19. i 20. oktobra gostovati u Torontu, u Isabel Bader teatru sa kojim Zvezdara teatar već duže sarađuje.
(SEEcult.org)
