Dekoltei i brojanice
Izložba “Dekoltei i brojanice” Radoša Antonijevića u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine (MSUV) u Novom Sadu, najavljena od 23. avgusta, sastoji se od više skulptorskih kompozicija koje međusobno nisu (nužno) povezane jedinstvenim narativom, ali ih sam skulptorski tretman umetnika povezuje u izložbenu celinu stvarajući mrežu metafora, ideja i mogućih zapleta.
Kružni tok izložbenog koncepta, prema navodima kustoskinje izložbe Suzane Vuksanović, ima više ključnih tačaka. Vodi od kompozicije koja metaforično govori o procesu oblikovanja istorijskog pamćenja i promenljivosti identiteta na kolektivnom i individualnom nivou, preko skulpture kao neke vrste ritualnog objekta u kome se umetnik razračunava sa istorijom (nedavno) prošlog vremena, ali na neki način pokazuje i razumevanje i empatiju prema njemu, do defukcionalizovanih nađenih objekata, skulptorskom postavkom uvedenih u stanje prividne/stvarne tenzije, na koji način ih umetnik dovodi u kontekstualnu vezu sa savremenim srpskim društvom i sa krizom u kojoj se ono nalazi.
Na kraju - uz skulpturalni predmet definisan sopstvenom funkcijom, koji se ne može smestiti ni među nameštaj, niti u arhitekturu, a bavi se jednom od važnih paradigmi društva spektakla koje manipuliše pojedincima namećući im lažne vrednosti i trivijalne heroje - tu je i skulpturalna predstava koja je, kako iz racionalnih, tako i iz sentimentalnih razloga, iskaz ili izraz potrebe za optimističnom slikom sveta.
Radoš Antonijević, Jugoslavijo, Borba te rodila, 2018/19.
Naziv izložbe "Dekoltei i brojanice" sugeriše mnogo toga, a preplitanje materijalnog i duhovnog (profanog i sakralnog) sadržaja u Antonijevićevim najnovijim radovima zahteva smelo istezanje pojmova i značenja, što otvara prostor da se stvari, pojave i događaji vide/dožive/misle u svoj svojoj jednostavnosti, surovosti, ali i lepoti i istini, navedeno je u najavnom tekstu.
Radoš Antonijević, Naša elegija (Orao pao), detalj, 2019.
Rođen 1969. u Pančevu, Antonijević je diplomirao vajarstvo 1997. godine na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, gde je 2000. završio i magistarske studije, a doktorsku tezu Korektivi oblika – vodič kroz skulptorske fenomene odbranio je 2014. godine. Od 2016. radi na FLU u zvanju vanrednog profesora na svim nivoima studija. Takođe, od 2000. predaje vajarstvo na Akademiji umetnosti u Banjaluci.
Antonijević u umetničkom radu preispituje medij skulpture i njegove granice, stvarajući umetnička dela koja problematizuju odnos oblika, funkcije, materijalnosti i percepcije. Teme njegovih skulptorskih radova uvek su u vezi sa neuralgičnim tačkama života, baveći se aspektima istorije, politike, kulture i društva. Njegovi radovi imaju epsku prirodu sa primesama duhovnog, apsurdnog i tragičnog. U eseju Korektivi oblika iz 2012. Antonijević piše: "Umetnička istina nije naučna, ali ona nije ništa manje važna jer umetnost može da nađe formu da objedinjuje naoko nespojivo. Ona je odvajkada bila lepak koji spaja našu unutrašnju fragmentarnost i iznosi na videlo naše skrivene frustracije da bismo se sa njima lakše izborili”.
Radoš Antonijević, Age (detalj), 2017.
Antonijević je od 1998. godine realizovao više od 20 samostalnih i 50 grupnih izložbi.
Najreprezentativnije samostalne izložbe održao je do sada u Muzeju savremene umetnosti Republike Srpske u Banjaluci (Na svome mestu stajati, (2014), Muzeju savremene umetnosti u Beogradu (Neka vrsta radosti, 2012), kao i na Štajerskoj jeseni u Gracu (2009) i na Oktobarskom salonu u Beogradu (2003, 2004, 2006).
Antonijević je od 1999. do 2001. radio i na osnivanju Gradske galerije u Smederevu, a potom postao njen prvi kustos. Od 2010. do 2013. učestvovao je u osnivanju i radu umetničke grupe Treći Beograd.
Izložba “Dekoltei i brojanice” u MSUV-u biće otvorena od 23. avgusta do 13. septembra.
Svakog petka tokom trajanja izložbe najavljena su vođenja, razgovori sa umetnikom i gostovanje predavača.
*Naslovna fotografija: Radoš Antonijević, Naša elegija (Orao pao), 2019.
(SEEcult.org)
