Crtež i njegova senka
Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu nastavlja da obeležava 80 godina postojanja izložbom crteža nastavnika, koja će biti otvorena 19. oktobra u Galeriji ULUS, a obuhvata radove 30 autora.
Na izložbi će biti izloženi crteži: Dimitrija Pecića, Simonide Rajčević, Dejana Grbe, Gorana Jovića, Dragana Momirova, Miška Pavlovića, Miodraga Mlađovića, Aleksandra Leke Mladenovića, Snežane Jovčić Olđe, Stefana Tasića, Dragana Rajšića, Olivere Parlić, Petra Đorđevića, Nikole Velickog, Vladimira Velјaševića, Branka Rakovića, Svetlane Volic, Dobrice Bisenića, Vesne Knežević, Radomira Kneževića, Bilјane Đurđević, Jasmine Kalić, Đurđe Sivački, Milete Prodanovića, Dragane Stanaćev Puače, Katarine Zarić, Milana Antića, Vladimira Milanovića, Zdravka Joksimovića i Zorana Graovca.
Izložbu “Osamdeset godina Fakulteta likovnih umetnosti” svečano će otvoriti prof. Nikola Šuica, koji je tim povodom naveo da, mada se po crtačkim izražajnim svojstvima mogu pratiti mnoge generacije umetnika koje su prošle kroz slikarski, grafički i vajarski odsek FLU, “njihove uzorne prethodnice složene su u paradoksalnoj nemogućnosti jedne definicije”.
“Trajnost načela takvih škola i pravila ostvaruje se upravo kroz životnost, nastavljajući poimanja vrednosne pozadine likovne predstave”, naveo je Šuica u tekstu “Crtež i njegova senka” povodom izložbe.
Navodeći da je raznolikost današnjeg razumevanja crtanja kao unutarnje supstance danas dosegla najneverovatnije domašaje, Šuica je dodao da se time pokazuje i raspon ličnosti u aktivnom pedagoškom okrilju, u delima izabranim povodom osam decenija od osnivanja beogradske Likovne akademije (1937) – kasnije Fakultet likovnih umetnosti.
Prema navodima Šuice, sklonosti slikara, vajara i grafičara kretale su se dalje od imena osnivača ustanove – Tome Rosandića, Petra Dobrovića i Mila Milunovića – ka razvojnim fazama dolazećih umetnika u nastavi i stvaralačkih programa nadahnjujuće slobode.
“Umetnici važni za Beograd, Srbiju i južnoslovensko podneblje, među kojima su: Sreten Stojanović, Kosta Hakman, Đorđe Andrejević Kun, Nedeljko Gvozdenović, Ivan Tabaković, Mihailo S. Petrov, Marko Čelebonović ili Ljubica Cuca Sokić, ma koliko dugo se zadržavali u nastavničkoj profesiji na Akademiji, uslovili su trasiranje obrazaca. Crtačke izražajnosti srećemo dalje u umećima koja su nadgrađivale i s izražajnom snagom ispoljile nastupajuće generacije: Mladen Srbinović, Zoran Petrović, Stojan Ćelić, Đorđe Bošan, Vojin Stojić, Mirjana Mihać, Boško Karanović, Aleksandar Zarin, Božidar Prodanović, Nikola Koka Janković, Miodrag Miša Popović i svakako Dragan Lubarda, čija je hodajuća gradska figura profesora crtanja sa velikim blokom tokom decenija postala osobena pojava”, naveo je Šuica, ukazujući na višedecenijska komešanja koja su razvijana u procesima crtanja još od ranih 50-ih godina, otvoreno “stvarajući umetničku rezonansu uverenja kroz egzistencijalna i estetska uporišta u društvenim promenama”.
Šuica je, između ostalog, naveo i da su se ostvarenja umetnosti i spoljnje stvarnosti susticale, nadmašujući repriziranja nekadašnjih stvaralačkih pristupa, sve do početka 90-ih godina.
“Način na koji crtež dodiruje posmatrača i publiku čini od raspona recepturu i raskrsnicu ukusa u okružujućoj kulturi. Kroz uobličene i etiketirane izraze pojaviće se crtački iskorak odstupanja koji će efekat nečijeg pristupa pružiti ka novim moćima. Rezultati se naslojavaju: u pojedinom postupku, na primer, uviđamo samo postavke balansa i proporcije, za druge je uočljivo obilje boje ili tek naznačeni lavirani pasaži, dok kod pojedinih red sopstvene predstave čine istanjene, šrafurama probijene površine papira. Raspon čini da se impulsivna oblikovanja premeću iz organskog u kosmičko stajalište, dekorativni detalji i predmetne uspomene oživljuju, svedenost oblika postaje elegancija, a smirenost crta lica koja doziva antički portret zapravo uklanja predstavu ljudskog lica od nestabilnosti današnjice. Spontani dozivi u savremenim crtanjima pokatkad rešeno uzmiču od razotkrivanja, tajnovito se povlačeći u impulsima ekstatičnih poteza, u neočekivanim postavkama i upotrebljenim medijima. Njihova rešenost pleni u posledicama usvajanja motiva iz realnosti i isto tako, predstava iz uobrazilje. Shvatanje crteža u okrilju nastavnika Fakulteta likovnih umetnosti struji u energetskom rezervoaru vlastitih supstanci i ranijih umetničkih iskustava: emocionalno i idejno obilje je izazov koji pred pogledom posmatrača pleni pažnju, ali i odvlači sa sobom”, naveo je Šuica.
Izložba će biti otvorena do 31. oktobra.
(SEEcult.org)
