Komemoracija za Fehmiua
Komemoracija povodom smrti slavnog jugoslovenskog glumca Bekima Fehmiua (1936-2010), koji je 15. juna izvršio samoubistvo, biće održana 22. juna u Jugoslovenskom dramskom pozorištu (JDP) u Beogradu, u organizaciji JDP-a i Jugoslovenske kinoteke. Fehmiu, koji je pre nekoliko meseci doživeo moždani udar i bio teško bolestan, ubio se iz pištolja u svom stanu u Beogradu, a počast zvezdi jugoslovenske i svetske kinematografije od tog dana odaje se diljem cele bivše Jugoslavije.
Komemoracija povodom smrti slavnog jugoslovenskog glumca Bekima Fehmiua (1936-2010), koji je 15. juna izvršio samoubistvo, biće održana 22. juna u Jugoslovenskom dramskom pozorištu (JDP) u Beogradu, u organizaciji JDP-a i Jugoslovenske kinoteke.
Fehmiu, koji je pre nekoliko meseci doživeo moždani udar i bio teško bolestan, ubio se iz pištolja u svom stanu u Beogradu, a počast zvezdi jugoslovenske i svetske kinematografije od tog dana odaje se diljem cele bivše Jugoslavije.
Kremiran je 17. juna na Novom groblju u Beogradu, uz zvuke Betovenove “Ode radosti”, a pepeo će, prema zaveštanju glumca, biti rasut u prizrensku reku Bistricu.
Umesto oproštajnih govora, na kremaciji je Bekimova supruga, glumica Branka Petrić otpevala pesmu „Jezerce tiho, plavo“, koju su često pevali zajedno i bila je neka vrsta porodičnog obeležja.
Iako je želeo da bude ispraćen u uskom porodičnom krugu, zbog čega nije bilo objavljeno mesto i vreme kremacije, sem njegovih sinova Hedona i Uliksa, veliki broj Beograđana i kolega iz sveta filma i pozorišta došli su da se oproste od Fehmiua - Milena Dravić, Bora Todorović, Petar Kralj, Voja Brajović, Dejan Mijač, Jagoš Marković, Svetlana Bojković, Branko Cvejić, Renata Ulmanski, Jovan Ćirilov, Zoran Cvijanović, Borka Pavićević, Tanja Mandić-Rigonat, Goran Šušljik, Miodrag Krivokapić, Gordan Kičić, Goran Jevtić, Alisa Stojanović i mnoge druge javne ličnosti poput Ružice Đinđić, Aleksandra Tijanića, Verana Matića, Gorice Mojović…
Da izjave saučešće došli su i predsednik Srbije Boris Tadić i ministar odbrane Dragan Šutanovac.
Bekim Fehmiu rođen je 1934. godine u Sarajevu, živeo je u Prizrenu, Prištini i Beogradu, a Akademiju za film i pozorište završio je 1960. godine u Beogradu, u klasi Mate Miloševića.
Bio je velika zvezda jugoslovenske kinematografije, posebno 60-ih i 70-ih godina.
Proslavio se u crno-talasnom filmu “Skupljači perja” reditelja Aleksandra Saše Petrovića iz 1967. godine, u kojem je igrao ulogu lepog i strasnog ciganina Bore, a ostao je upamćen i po ulozi vaspitača Žarka u “Specijalnom vaspitanju” Gorana Markovića.
Glumio je u 50-ak filmova od 1953. godine i odigrao više od 40 epizodnih, srednjih i nekoliko glavnih pozorišnih uloga.
Bio je prvi kosovski Albanac koji je celokupno školovanje, do fakulteta, završio na albanskom jeziku i postao prvi profesionalni glumac.
Često je igrao u evropskim produkcijama, naročito u Italiji, a oprobao se i u američkoj kinematogafiji.
Sarađivao je sa rediteljima Dinom de Laurentisom i Džonom Hjustonom, a partneri na velikom platnu bili su mu Ava Gardner, Dirk Bogart, Šarl Aznavur, Olivija de Hevilend i brojne druge svetske zvezde.
Glumio je na albanskom, srpsko-hrvatskom, makedonskom, romskom, turskom, španskom, engleskom, francuskom i italijanskom jeziku.
Dobitnik je više nagrada, a za ulogu Halil-bega u filmu “Roj” Miće Popovića nagrađen je Zlatnom arenom na Festivalu jugoslovenskog igranog filma u Puli.
Od pozorišne glume se oprostio 1987. igrajući u predstavi “Gospođa Kolontajn” na sceni Jugoslovenskog dramskog pozorišta, a poslednja uloga na filmu bila mu je u ostvarenju “Džingis Kan”, Kena Anekina 1992. godine.
Mediji su pisali da se samoinicijativno oprostio od glume zbog antialbanske propagande, a njegov mlađi sin Uliks, takođe glumac, napisao je svojevremeno da su na njegovo povlačenje uticali “raspad Jugoslavije, strašan bratoubilački rat, uništenje Vukovara, bombardovanje Dubrovnika, dugogodišnja opsada Sarajeva, rat na Kosovu, bombardovanje SR Jugoslavije”.
“Odrekao se reči koje su za glumca najjače i najlepše sredstvo. Odrekao ih se i pretvorio ih u ćutanje - u protest. Hamlet bi rekao ‘Ostalo je ćutanje’“, naveo je Uliks Fehmiu.
Knjigu “Blistavo i strašno” Bekim Fehmiu objavio je 2001. godine, u izdanju “Samizdata B92”, i u njoj je opisao detinjstvo provedeno u Sarajevu, Skadru i Prizrenu i godine pred početak Drugog svetskog rata do početka rada u Drami Prištinskog pozorišta. Bio je završio i drugi deo memoara, u kojem se posebno osvrnuo na boravak u Holivudu i saradnju sa zvezdama poput Ave Gardner i Brižit Bardo, ali ta knjiga još nije izašla iz štampe.
Sa glumicom Brankom Petrić, kao i sa svojim sestrama i braćom, do kraja života živeo je između Prizrena, Prištine i Beograda.
(SEEcult.org)
