Za jaču saradnju u zaštiti kulturnog nasleđa
Predstavnici nacionalnih komiteta ICOMOS-a (Međunarodni savet za spomenike i spomeničke celine) sa teritorije bivše Jugoslavije konstatovali su da postoji nedostatak komunikacije i saradnje ministarstava kulture, nacionalnih komisija za saradnju sa Uneskom i nacionalnih komiteta ICOMOS-a koji bi, prema Dubrovnik-Valeta principima, trebalo da budu ključni u zaštiti kulturnog nasleđa.
Na regionalnom sastanku u Beogradu, održanom 22. novembra, zaključeno je da treba unaprediti saradnju u rešavanju svih stručnih pitanja, počev od zaštite svetske baštine do svakodnevne konzervatorske prakse, jer se pokazalo da je to zajednički problem celog regiona, saopštio je Nacionalni komitet ICOMOS Srbija.
U tom cilju je uspostavljen dogovor na osnovu kojeg će se nacionalni komiteti ICOMOS-a u regionu udružiti na rešavanju tog i sličnih problema.
U kontekstu Dubrovnik-Valeta principa, usvojenih 2009. godine na Malti, koji se zalažu za intenzivniju regionalnu saradnju, sastanak u Beogradu bio je treći u nizu, posle Ljubljane i Zagreba, na kojima je saradnja nacionalnih komiteta sa teritorije bivše Jugoslavije učvršćena definisanjem zajedničkih interesa i problema, kao i načina njihovog rešavanja.
Nakon regionalnog sastanka, održan je i okrugli sto povodom obeležavanja 50 godina od objavljivanja “Teorije restauracije” Čezara Brandija, na temu “Aktuelnost Brandijeve teorijske misli”.
S obzirom da je srpski prevod “Teorije restauracije” iz 2007. godine jedini prevod tog dela u regionu, Nacionalni komitet ICOMOS Srbija bio je u obavezi da obeleži tu godišnjicu.
U dužoj i inspirativnoj raspravi, koju je moderirala prevodilac “Teorije restauracije” na srpski Branka Šekarić, zaključeno je da je Brandijeva teorijska misao prisutna u savremenoj konzervaciji više nego što postoji svest o tome, ne samo zbog toga što se radi o fundamentalnom delu u materiji restauracije/konzervacije i antologijskoj sintezi, čiji je teorijski model široko prihvaćen u svim sredinama koje ozbiljno razmišljaju o očuvanju nasleđa, već i zbog uticaja Brandijevog teorijskog modela na stvaranje brojnih međunarodnih dokumenata, Venecijenske povelje, Dokumenta iz Nare, italijanske Povelje restauracije...
Značaj tog skupa, kako je navedeno u saopštenju, bio je ne samo u vraćanju korenima savremene konzervatorske misli, već i u suočavanju sa činjenicom o tome koliko je problematika konzervacije kulturnog nasleđa slična i povezana u svim sredinama sa prostora bivše Jugoslavije i koliko mnogo prostora za zajedničko delovanje - u korist zaštite i očuvanja nasleđa - postoji da bi se reagovalo i postigao uspeh kakav postižu veće i bogatije sredine nego što su to bivše jugoslovenske republike.
Okrugi sto zaključen je promocijom prvog broja časopisa “Moderna konzervacija” u izdanju Nacionalnog komiteta ICOMOS Srbija.
Učesnici su, kako je istaknuto, pohvalili taj novi stručni časopis koji ima specifičan pristup konzervatorskim problemima i zadacima, sa akcentom na znanju i unapređenju materije zaštite i očuvanja kulturnog nasleđa.
(SEEcult.org)
