Spomen-ploča Raičkoviću
Pesnik Stevan Raičković (1928-2007), koji je bio i prevodilac, esejist i akademik, dobio je spomen-ploču na zgradi u Ulici svetog Save 19 u Beogradu, u kojoj je živeo i stvarao 40 godina života. Spomen-ploču je svečano otkrio 31. maja ministar kulture, informisanja i informacionog društva Srbije Predrag Marković, a o značajnom tragu koji je Raičković ostavio u srpskoj književnosti govorili su i pesnik Miroslav Maksimović, književnik Radivoje Mikić, glumac Gojko Šantić i predsednik opštine Vračar Branimir Kuzmanović, saopštilo je Ministarstvo kulture.
Pesnik Stevan Raičković (1928-2007), koji je bio i prevodilac, esejist i akademik, dobio je spomen-ploču na zgradi u Ulici svetog Save 19 u Beogradu, u kojoj je živeo i stvarao 40 godina života.
Spomen-ploču je svečano otkrio 31. maja ministar kulture, informisanja i informacionog društva Srbije Predrag Marković, a o značajnom tragu koji je Raičković ostavio u srpskoj književnosti govorili su i pesnik Miroslav Maksimović, književnik Radivoje Mikić, glumac Gojko Šantić i predsednik opštine Vračar Branimir Kuzmanović, saopštilo je Ministarstvo kulture.
Marković je istakao da je Raičković živeo sa poezijom i sa idejom da poezija traje duže od ljudskih života, a iako je uživao status klasika, nije se razmetao niti svojom poezijom, niti statusom pesnika.
Ističući značaj akcije postavljanja spomen-ploča istaknutim domaćim autorima, koju Ministarstvo kulture realizuje sa beogradskim opštinama i „Večernjim novostima“, Marković je naveo da se time pridaje značaj onome što je prioritet, a lako se i često zaboravlja. Cilj je, takođe, i da oni malobrojni, koji znaju prioritete, ne zaborave da oni koji ne znaju treba da nauče šta treba da pamte.
Raičković je objavio više od 20 zbirki pesama, od kojih su najpoznatije "Pesma tišine", "Balada o predvečerju", "Kasno leto", "Tisa", "Kamena uspavanka", "Prolazi rekom lađa", "Slike i prilike". Napisao je i sedam knjiga za decu, zbirku pripovedaka "Veliko dvorište", zatim zbirku pesama "Družina pod suncem" (za koju je 1960. dobio nagradu "Neven"), poemu "Gurije"... Takođe, prevodio je Šekspirove sonete i poeziju ruskih pesnika.
Rođen u Neresnici kod Kučeva, u učiteljskoj porodici koja je zbog službe često menjala mesto boravka, Raičković je detinjstvo i školske dane proveo konstantno se seleći se iz mesta u mesto, sve dok nije maturirao 1947. godine u Subotici. Studirao je jugoslovenske jezike i književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu, a ubrzo je počeo da radi kao novinar i literarni saradnik.
Već u 17. godini počeo je da objavljuje pesme u listovima "Književnost", "Mladost", "Književne novine" i "Politika", a bio je i saradnik Literarne redakcije Radio Beograda i urednik u „Prosveti“.
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 1972. godine, a za redovnog devet godina kasnije.
Osim Raičkoviću, Ministarstvo kulture je, u saradnji sa „Večernjim novostima“ i lokalnim samoupravama, postavilo još dvadesetak spomen-ploča na objektima u kojima su rođeni, boravili ili delovali znameniti pisci.
Do sada su postavljene 22 spomen-ploče (Meša Selimović, Skender Kulenović, Dušan Matić, Aleksandar Vučo, Slobodan Selenić, Antonije Isaković, Mića Popović, Duško Radović, Desanka Maksimović, Branko Ćopić, Miloš N. Đurić, Stanislav Vinaver, Milovan Đilas, Vasko Popa, Živojin Pavlović, Gligorije Vozarović, Jovan Hristić, Milan Kašanin, Ivan. V. Lalić, Anica Savić Rebac, Oskar Davičo, Aleksandar Belić).
(SEEcult.org)
