Preminuo Dino De Laurentis
Legendarni filmski producent i oskarovac Dino De Laurentis, zaslužan za više od 500 filmova različitih stilova i značaja tokom 60-godišnje karijere, među kojima su i “Ulica”, “Barbarela”, “Gorki pirinač”, “Fleš Gordon”, “Dina - peščana planeta”, “Plavi somot”, “Serpico”.., preminuo je u Los Anđelesu u 91. godini. De Laurentisova ćerka Rafaela (Raffaella), čija je majka glumica Silvana Mangano, a i sama se bavi produkcijom, saopštila je da je njen otac preminuo 10. novembra u svojoj kući na Beverli Hilsu.
Legendarni filmski producent i oskarovac Dino De Laurentis, zaslužan za više od 500 filmova različitih stilova i značaja tokom 60-godišnje karijere, među kojima su i “Ulica”, “Barbarela”, “Gorki pirinač”, “Fleš Gordon”, “Dina - peščana planeta”, “Plavi somot”, “Serpico”.., preminuo je u Los Anđelesu u 91. godini.
De Laurentisova ćerka Rafaela (Raffaella), čija je majka glumica Silvana Mangano, a i sama se bavi produkcijom, saopštila je da je njen otac preminuo 10. novembra u svojoj kući na Beverli Hilsu.
Bivši gradonačelnik Rima Valter Veltroni, osnivač Rimskog filmskog festivala, izjavio je da je “film izgubio jednog od svojih velikana”.
De Laurentisovim imenom nazvana je nagrada za životno delo koju od 2003. godine dodeljuje Filmski festival u Veneciji, a čelnik Mostre Paolo Barata (Baratta) nazvao ga je “jednim od najvažnijih producenata u istoriji svetske kinematografije”.
De Laurentis je bio jedan od prvih producenata koji je shvatio potencijal bioskopske zarade filma pred stranom publikom.
Kombinovao je blokbastere s manje komercijalnim, umetničkim filmovima kako bi osigurao njihovu distribuciju.
Doprineo je proboju italijanskog “novog talasa”, stajao je iza hvaljenh američkih filmova kao što su “Serpico” Sidnija Lameta (Sidney Lumet), kojim je debitovao u Holivudu 1973. godine, “Ragtime” (1981) Miloša Formana i “Plavi somot” (1986) Dejvida Linča (David Lynch), ali je imao i velike promašaje, poput rimejka “King Konga” 1976. godine i njegovog nastavka (King Kong Lives). Između ostalog, filmom “Konan varvarin” (1982) pomogao je i lansiranje karijere bivšeg bodibildera Arnolda Švarcenegera (Schwarzenegger), sada guvernera Kalifornije.
Karijeru je započeo u Italiji još pre nego što je napunio 20 godina, a već posle Drugog svetskog rata mogao je da se pohvali kritički i komercijalno uspešnim filmom “Gorki pirinač” Đuzepea de Santisa (Giuseppe de Santis) koji je lansirao karijeru Silvane Mangano. Sa njom se kasnije oženio.
Radio je i s Robertom Roselinijem (Rossellini) i Federikom Felinijem (Federico Fellini), za čiji je film “Ulica” iz 1954. dobio Oskara za najbolji strani film, a podelio ga je s Karlom Pontijem (Carlo).
De laurentis je s Pontijem snimio 50-ih nekoliko filmova u Italiji, monopolišući zvezde kao što su Silvana Mangano, Sofija Loren (Sophia Loren), koja se kasnije udala za Pontija, Marčelo Mastrojani (Marcello Mastroianni)... Njihova prva internacionalna produkcija bio je epski film “Rat i mir” 1955. godine.
De Laurentis je, međutim, nakon neuspeha svog “Dinocitta” studija u Rimu, koji je osmislio kao rivala čuvenom studiju “Cinecitta”, odlučio da se preseli u SAD. U Vilmingtonu u Severnoj Karolini je takođe otvorio studio sredinom 80-ih, ali je bio prinuđen da ga zatvori zbog teške ekonomske situacije.
Kada je već imao 70 i kusur godina, odlučio je da ponovo krene napred - oženio se 29-godišnjom Martom Šumaher (Martha Schumacher), osnovao novu kompaniju i ponovo počeo da pravi pare. U svojim 80-im godinama otkupio je filmska prava za “Hanibala”, nastavak hit romana Tomasa Harisa po kojem je snimljen film “Kad jaganjci utihnu” Džonatana Dema (Jonathan Demme) sa Entonijem Hopkinsom (Anthony) i Džodi Foster (Jodie Foster) u glavnim ulogama.
Iako se nije proslavio nastavcima filmova o serijskom ubici Hanibalu Lektoru, De Laurentis je govorio da je njegova filozofija jednostavna: “Da biste se osećali mladim, morate da radite dok god možete”.
Američka filmska akademija dodelila mu je 2001. i “Irving Talberg” memorijalnu nagradu za čitav opus.
Iako je postao američki državljanin 1986. godine, De Laurentis se nikada nije odrekao svog italijanskog akcenta, a trudio se i da svake godine provede bar mesec dana u Rimu i na ostrvu Kapri.
Sajt De Laurentisove kompanije je www.ddlc.net
(SEEcult.org)
