Klijanje Đorđa Stanojevića
Izložba “Klijanje” Đorđa Stanojevića u Prodajnoj galeriji Beograd predstavlja deo opusa tog umetnika koji je tematski posvećen zemlji - kao teritoriji, ali i kao delu istorije i energetskog prostora.
“Reč je o angažovanom pristupu koji povezuje umetnost sa mnogim filozofskim i etičkim pitanjima”, navodi o svom radu Stanojević, koji je osnivač i umetnički direktor projekta rezidencijalnih programa i predavanja “Priroda i umetnost” (Nature & Art), posvećenih fenomenima odnosa prirode i kulture, lend arta i site specific intervencija u prostoru.
Stanojević u svom radu, kako je navela istoričarka umetnosti Jelena Krivokapić, eksploatiše one potencijale humanističkog i utopističkog nasleđa moderne koji na različite načine pokušavaju da pomire antagonizme stvorene u odnosima prirode i kulture.
“Sintagme slikati kao priroda ili slikati prirodom pretpostavljaju odmeravanje težišta ovih snaga i njihova prožimanja u pokušaju uspostavljanja novih delikatnih ravnoteža”, navela je Jelena Krivikapić u predgovoru kataloga izložbe “Klijanje”.
U konceptualnom smislu, Stanojevićev opus organizovan je oko nekoliko osnovnih postupaka koji bi mogli da se nazovu i kao “slikanje zemljom”.
“Približavanje akcijama delatne prakse datog podneblja i vremenu zemlje - fenomenu aktivnog vremena rada sa zemljom i meditacije tla o kome ispredaju brojne filozofije, u ovom konkretnom slučaju - rad umetnika u ateljeu izjednačava sa elementarnim gestovima svakodnevice jednog radnika ili seljaka u obradi zemlje. Postepenom abolicijom vertikalnog plana rada na štafelajnoj slici na račun horizontalnog i integrisanjem materije tla, njenih rudimentarnih elemenata kao što su zemlja, blato, balega, pleva ili jod - kreira se koncept jednog dela čija plastička rešenja, serija novostvorenih slika-objekata, funkcionišu kao kartografski dijagrami tla i njene istorije ili kao geologija pikturalne materije koja na suptilne načine tematizuje svako pojedinačno egzistencijalističko iskustvo”, navela je Jelena Krivokapić.
Prema rečima Jelene Krivokapić, interpoliranjem manufakturnih alata u svoje prostorne aranžmane tla kao objets trouvés-a, Stanojević poetizuje vezu sa iščezlim predindustrijskim kulturama, ali na gotovo opipljiv način rekreira život njihove zajednice organizovane oko harmonizovanih ergonomskih sastava. Paralelna evokacija energije životnih procesa, kao što su oplođivanje, rast, ravnoteža, erozija ili fosilizacija - na još suptilniji način u Stanojevićevom radu tematizuje tu apologetiku telurskog u korelaciji sa idejom o čovekovoj egzistenciji.
Rođen 1974. godine u Osečini, Stanojević je 1999. završio studije slikarstva na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, na kojem je i doktorirao 2012.
Predaje na Akademiji za umetnost i konzervaciju SPC i Fakultetu pejzažne arhitekture u Beogradu.
Izlagao je samostalno u Beogradu, Valjevu, Pančevu, Smederevu, Novom Sadu, Podgorici... kao i na kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu.
Izložba “Klijanje” otvorena je u Prodajnoj galeriji Beograd do 23. decembra.
(SEEcult.org)
