Približavanje neprekidnosti
Umetnički rad Marice Radojčić i njegove teorijske pretpostavke tema su nastavka ciklusa posvećenog višemedijskoj umetnosti 16. januara u Studentskom kulturnom centru u Beogradu.
Uz Maricu Radojčić, u razgovoru o njenom radu “Univerzalne mašine” i opštim crtama njene umetnosti uopšte, učestvovaće umetnik i teoretičar umetnosti Mihailo Ristić.
U vezi sa radom “Univerzalne mašine”, Marica Radojčić postavlja pitanja: “Možemo li se približiti neprekidnosti? Ili je to samo nemogući san? Na kojoj vrsti logike bi takav jedan pristup bio zasnovan? Više-vrednosnoj? Rasplinutoj? Intenzionalnoj? Ili je nužno izmisliti potpuno novu logiku? A možda će digitalno zauvek ostati samo eho analognog?”
Objašnjavajući slojevizam, kao oznaku za karakter svojih radova, ona tvrdi: “Svako umetničko delo je nosilac značenja; do značenja umetničkog dela dospeva se postupno shvatanjem (saznavanjem) pojedinih slojeva; redosled saznanja ne mora biti isti kao redosled nastanka – ne mora se poklapati sa redosledom koji je umetnik zamislio; gledalac ima slobodu i mogućnost da u delu otkrije neko drugo znače koje umetnik nije predvideo; shvatanje umetničkog dela ne podrazumeva shvatanje svih slojeva”.
Što se tiče opštih ideja koje se pojavljuju u njenom radu, Marica Radojčić ističe: beskonačnost, smrt, jezik, grananje i ljudske granice.
Prezentacija Marice Radojčić deo je programa Filmoruma, odnosno ciklusa u okviru kojeg Sekcija proširenih medija ULUS-a i SKC predstavljaju stvaraoce u oblasti višemedijske umetnosti, polazeći od stava da su polimediji, višemediji, transmediji, intermediji, prošireni mediji, kao i multimediji, alternativni termini kojima se mapiraju prakse koje još uvek predstavljaju izazov teoriji i istoriji umetnosti, u velikoj meri zarobljenim u okviru modernističke paradigme koja na naglašen način insistira na medijskim podelama u stvaralaštvu.
(SEEcult.org)
