Tragičan kraj Moničelija
Veteran italijanske kinematografije Mario Moničeli (Monicelli), dobitnik Zlatnog lava i četvorostruki kandidat za Oskara, izvršio je samoubistvo u 95. godini u Rimu. “Otac italijanske komedije”, Moničeli se ubio 29. novembra skočivši kroz prozor bolnice “Don Đovani” u Rimu, preneli su svetski mediji, navodeći da je bio u sobi na petom spratu, a bolovao je od raka prostate. Moničeli je bio jedan od velikana italijanske posleratne kinematografije i najdugovečnijih reditelja i scenarista u Italiji.
Veteran italijanske kinematografije Mario Moničeli (Monicelli), dobitnik Zlatnog lava i četvorostruki kandidat za Oskara, izvršio je samoubistvo u 95. godini u Rimu.
“Otac italijanske komedije”, Moničeli se ubio 29. novembra skočivši kroz prozor bolnice “Don Đovani” u Rimu, preneli su svetski mediji, navodeći da je bio u sobi na petom spratu, a bolovao je od raka prostate.
Moničeli je bio jedan od velikana italijanske posleratne kinematografije i najdugovečnijih reditelja i scenarista u Italiji.
Režirao je oko 70 filmova, često se fokusirajući na obične ljude suočene sa neobičnim životnim okolnostima.
Debitovao je kao reditelj još 1949. godine, a osvojio je Zlatnog lava Filmskog festivala u Veneciji deset godina kasnije, za “Veliki rat” (1959), koji je imao specijalnu projekciju 2009. na Mostri.
Filmom “Obično nepoznati lopovi” (1957) pomogao je karijere Klaudije Kardinale (Claudia Cardinale) i Vitorija Gasmana (Vittorio Gassman), a među njegovim zapaženim filmovima su i “Prijatelji moji” (1975) i “Prijatelji moji - II čin” (1982).
Film “Mali, sasvim mali građani” (1977) smatra se jednim od najboljih filmova o čoveku koji uzima pravdu u svoje ruke, nakon što mu sina ubijaju u pljački.
Moničeli je dokazao vitalnost filmom “Pustinjske ruže” koji je snimio 2006. godine, a već je imao 90 i kusur godina.
Bio je poznat i po levičarskom političkom opredeljenju, a prošle godine pozvao je studente da protestuju protiv vladinog plana da smanji budžet namenjen za kulturu.
(SEEcult.org)
