Slijepčeviću evropski Oskar za kratki film o Štrpcima
Kratkometražni igrani film “Čovjek koji nije mogao šutjeti” reditelja i scenariste Nebojše Slijepčevića iz Hrvatske i producentske kuće Antitalent, zasnovan na istinitim događajima o zločinu u Štrpcima 90-ih, osvojio je Evropsku filmsku nagradu (EFA) za najbolji kratkometražni film na 37. svečanoj dodeli godišnjih priznanja Evropske filmske akademije, održanoj 7. decembra u Lucernu.
“Oduševljen sam, nisam verovao da možemo dobiti dve velike nagrade u jednoj godini. S tim da je ovo posebna nagrada jer je dodeljuje struka. Jako sam srećan što su evropski glasači prepoznali i nagradili film o čoveku kome je humanost i ljudska solidarnost bila ispred nacije ili religije. Mislim da to nije samo pohvala našem filmu, nego i odraz vremena u kojem živimo”, izjavio je Slijepčević, koji je za taj film dobio i Zlatnu palmu u Kanu ranije ove godine.
Producenti Katarina Prpić i Danijel Pek izjavili su da su srećni zbog još jedne velike nagrade, ponosni na Slijepčevića, Gorana Bogdana, koji igra glavnu ulogu, te celu ekipu filma, i zahvalni koproducentima, fondovima i posebno Hrvatskom audiovizuelnom centru na podršci, kao i Evropskoj fillmskoj akademiji.
“Nakon Zlatne palme, film ‘Čovjek koji nije mogao šutjeti’ videle su desetine hiljada ljudi u Hrvatskoj i svetu”, istakli su producenti, uz želju da nagrada EFA pomogne da film dođe do još publike.
Film “Čovjek koji nije mogao šutjeti” govori o istinitom događaju i herojskom delu jednog pojedinca sredinom 1990-ih kada su u Štrpcima u Bosni i Hercegovini naoružane srpske paravojne snage zaustavile voz sa 500 putnika na relaciji Beograd-Bar, te počinile ratni zločin pogubivši 19 muslimana. Tom činu suprotstavio se samo Kaštelanin Tomo Buzov, penzionisani pripadnik Jugoslovenske narodne armije.
Scenario za film, zasnovan na istinitom događaju, napisao je reditelj Nebojša Slijepčević. Uloge u filmu nose Goran Bogdan, Alexis Manenti, Dragan Mićanović, Silvio Mumelaš, Lara Nekić, Priska Ugrina, Dušan Gojić, Nebojša Pop Tasić, Mijo Pavelko, Martin Kuhar, Jakov Zovko i Robert Ugrina.
“Čovjek koji nije mogao šutjeti” je od svetske premijere na Filmskom festivalu u Kanu, gde je osvojio Zlatnu palmu, prikazan dosad na više od 80 festivala širom sveta, uključujući filmski festival u Torontu, Manhattan Short, PÖFF Shorts u Talinu, Filmski festival u Stokholmu, Festival du Nouveau Cinéma i mnoge druge, kao i nedavnu 20. SLobodnu zonu u Beogradu, na kojoj je prikazan na otvaranju u Sava centru.
Uz sjajan prijem svetske filmske kritike, Slijepčevićev film ovenčan je i brojnim priznanjima, poput Gran prija Međunarodnog filmskog festivala u Melburnu, nagrade publike na Međunarodnom festivalu Kurzfilmtage Winterthur, nagrade za najbolji film na Euro-Balkan Film Festivalu u Rimu, najboljeg glumca (Goran Bogdan) na Sulmona film festivalu (SIFF), najbolju fotografiju (Gregor Božič) na Filmskom kratkometražnom festivalu u Bukureštu i mnogih drugih.
Zahvaljujući kanskoj nagradi, Gran priju u Melburnu i uvrštenju u selekciju festivala Manhattan Short, “Čovjek koji nije mogao šutjeti” kvalifikovan je i za nominaciju za nagradu Oskar Američke akademije umetnosti i nauke. Takođe, uvršten je na listu odabranih filmova koji su u trci za nominaciju za nagradu Cezar koju dodeljuje francuska Akademija filmske umetnosti i tehnike.
“Čovjek koji nije mogao šutjeti” se za Evropsku filmsku nagradu takmičio sa još četiri kratkometražna filma u jedinstvenoj kategoriji nezavisno o filmskom rodu: portugalski igrani film “2720”, holandski animirani film “Wander to Wonder”, te dva filma francuske proizvodnje: igrani “Clamor” i igrano-animirani “Devojka koja eksplodira”.
Evropsku filmsku nagradu u kategoriji kratkometražnog filma dosad su osvojila dva hrvatska naslova: nemačko-hrvatska koprodukcija “Kokoška” Une Gunjak 2014. godine i “Piknik” Jure Pavlovića 2015. godine.
“Čovjek koji nije mogao šutjeti” nastao je u produkciji kuće Antitalent, a producenti su Katarina Prpić i Danijel Pek. Koproducentice su Katya Trichkova (Contrast Films, Bugarska) i Noëlle Lévénez (Les Films Norfolk, Francuska), a koproducent je Boštjan Virc (Studio Virc, Slovenija).
(SEEcult.org)
