Sekundarna arhitektura
Performansom 'Sekundarna arhitektura', umetnik Branislav Nikolić najaviće 16. novembra u Magacinu u Kraljevića Marka istoimenu izložbu koja je rezultat saradnje sa arhitektom-amaterom Bobanom Mladenovićem, koji gradi kuće u uslovima “urbane gerile”.
Mladenović je pripadnik romske manjine koja živi u Beogradu i svakodnevno se snalazi u surovom gradskom okruženju. Živi u polunomadskom, slam naselju na rubu grada, van ustaljenog sistema. Navikao je da materijal za svoje građevine traži po ulicama, kontejnerima, đubrištima... Od njih gradi kuće za sebe i svoje sunarodnike i komšije. Pročuo se kao najbolji graditelj među njima. Svi ga zovu kada treba da se izgradi nova kuća od otpadnog drveta, kartona, starih salonita, lima i guma. Zna najbolje da iskombinuje betonske blokove, autobuske prozore, vrata od kola i drvene štokove.
Saradnja Nikolića i Mladenovića zasniva se na zajedničkom interesovanju umetnika i arhitekte za odbačene stvari koje drugi ljudi smatraju neupotrebljivim. Rezultat te saradnje bi bila zajednička izgradnja jedne “obične” romske kuće u galerijskom prostoru i dokumentarni video rad (u režiji Nebojše Vasića) kojim bi bio zabeležen čitav proces traženja materijala po gradu i sama izgradnja, a koji bi bio neprekidno emitovan na starom pronađenom televizoru u toj kući. Izmeštanje tog objekta iz realnog u prostor kulture ističe njegovu socijalnu poziciju suprotstavljajući je tako normalnom životu koji vodi prosečan posetilac jedne takve ustanove.
Nikolić je autor koji se već godinama bavi propitivanjem društvene dimenzije skulpture kao medija u javnom prostoru (Trafika, Cake, TV Mountains)... Vrlo često deluje kao arheolog savremenog društva. Predmet njegovog interesovanja su drveni predmeti bačeni pored kontejnera, koji su izgubili svoje prvobitne funkcije: prirodnu (kao stablo) i utilitarnu (kao drvena građa), navela je istoričarka umetnosti Maja Ćirić u tekstu “Beogradski stubovi” povodom istoimene izložbe Nikolića 2011. godine u Galeriji Domu omladine Beograda.
Ipak, skulpture Nikolića ne demonstriraju samo njegovu veštinu preoblikovanja materijala. Nikolić interveniše tako što donosi društveno odbačene činjenice, unutar institucije umetnosti gde one dobijaju novu funkciju tj. status umetničkog dela. Gradske vibracije postaju rezonantne na način koji optimalizuje drušvo i instituciju i u estetskom ali i angažovanom smislu... Nikolić se ne bavi pasivnom aproprijacijom društvnih činjenica, već novom interpretacijom tj. stvaranjem umetničkog dela čija je funkcija produktivna društvena kritika koja se zasniva na rekombinaciji, rekopoziciji i rekonstrukciji postojećih činjenica. Produktivnost se uočava u predispoziiji da se unapredi ili zameni funkcija onoga što je društvo nepravedno odbacilo. Umetničkim gestom transformisana i poboljšana istorija grada upisuje se u ono što će jednoga dana biti institucinonalna istorija konkretnog galerijskog prostora.
Rođen 1970. godine u Šapcu, Branislav Nikolić je diplomirao na Akademiji umetnosti u Novom Sadu (odsek slikarstva) 1996. Magistrirao je 2001. na akademiji Dutch Art Institute u Holandiji i 2002. na Akademiji umetnosti u Novom Sadu.
Bavi se slikarstvom, skulpturom i dizajnom.
Član je ULUS-a od 1995. godine, kao i internacionalne umetničke grupe New Remote i nezavisne umetničke asocijacije Kolektiv.
Poznat je i kao selektor Jalovičke likovne kolonije od 2002. godine.
Do sada je izlagao na 19 samostalnih i više grupnih izložbi u zemlji i nostranstvu.
Izložba “Sekundarna arhitektura” u Magacinu u Kraljevića Marka 4 biće otvorena od 23. novembra do 4. decembra, a domaćin je organizacija ProArtOrg. Izložba je organizovana u okviru projekta “Mi volimo i umetnost drugih” Trećeg Beograda, u okviru programa “Urbani inkubator” Gete instituta, u saradnji sa Domom omladine Beograda.
(SEEcult.org)
