Otkrivena spomen ploča Anici Savić Rebac
Spomen ploča Anici Savić Rebac (1892-1953) postavljena je 27. marta na zgradi u Carigradskoj 8 u Beogradu, u kojoj je ta književnica živela od 1947. do 1953. godine.
Spomen ploču svečano je otkrio ministar kulture, informisanja i informacionog društva Srbije Predrag Marković, podsetivši da je to 15. ploča koja je otkrivena u opštini Stari grad, te da pokazuje do koje su mere ljudi sa te opštine posvećeni toj akciji, saopštilo je Ministarstvo kulture.
“Anica Savić Rebac je, nažalost, dosta zaboravljena, ali uz velike napore i zajednički rad ‘Večernjih novosti’, opštine (Stari grad) i Ministarstva, da se njeno delo ponovo okupi i valorizuje, uspeli smo to da ispravimo. Ljubav je ono što ističemo kada govorimo o njoj i pre njenih dela. Iako je Anica hrlila talentima i interesovanjima iz epohe u epohu, te epohe neumitnošću svojih zakona nisu imale dovoljno razumevanja za nekoga ko je toliko mudar, a toliko krhak, toliko obrazovan, a toliko nenadmen, i toliko uveren da je ljubav važnija od svega onoga što je različito, jer teško da su savremenici videli išta toliko različito, a da tako skladno funkcioniše kao ljubav između Anice i Hasana Rebca”, rekao je Marković.
Predsednica opštine Stari grad Mirjana Božidarević izrazila je zadovoljstvo što opština Stari grad ima privilegiju da učestvuje u takvoj akciji.
O značajnom tragu koji je Anica Savić Rebac ostavila u srpskoj kulturi, govorili su filozof Ljiljana Vuletić i helenista Miroslav Vukelić, a glumica Biljana Đurović govrila je delove njenih pesama.
Anica Savić Rebac, uvažen filolog, filozof, pesnikinja, esejistkinja, prevodilac i profesorka Beogradskog univerziteta, provela je veliki deo života stvarajući u zgradi u Carigradskoj 8.
Osnovnu i srednju školu završila je u Novom Sadu, a potom upisala klasičnu filologiju na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beču. Početkom Prvog svetskog rata prekinula je studije u Beču i diplomirala u Beogradu. Između dva svetska rata službovala je u više gimnazija i radila kao honorarna nastavnica.
U Beogradu je 1929. objavila zbirku poezije “Večeri na moru”.
Bila je među prvim ženama koje su doktorirale na Beogradskom univerzitetu 1932. godine, a njena teza “Pretplatonska erotologija” objavljena je u Skoplju. Takođe, među prvim je ženama kao afirmisani pesnik i esejista primljena u Pen klub.
Bila je u grupi beogradskih intelektualki koje su 1927. godine osnovale Jugoslovensku organizaciju univerzitetski obrazovanih žena i bila cenjena kao naučnica i u svetskim krugovima. Visoko su ocenjeni njeni prevodi poezije i proze sa engleskog, nemačkog, grčkog i latinskog jezika na srpski jezik, a prevodila je i ovdašnje pesnike na nemački i engleski. Između ostalog, prevela je Njegoševu “Luča mikrokozma” na nemački i engleski jezik.
Ministarstvo kulture u saradnji sa “Večernjim novostima” i lokalnim samoupravama realizuje akciju obeležavanja objekata u kojima su rođeni, boravili ili delovali znameniti pisci.
Do sada je postavljeno 19 spomen ploča (Meša Selimović, Skender Kulenović, Dušan Matić, Aleksandar Vučo, Slobodan Selenić, Antonije Isaković, Mića Popović, Duško Radović, Desanka Maksimović, Branko Ćopić, Miloš N. Đurić, Stanislav Vinaver, Milovan Đilas, Vasko Popa, Živojin Pavlović, Gligorije Vozarović, Jovan Hristić, Milan Kašanin, Ivan. V. Lalić).
Ploča postavljena Anici Savić Rebac je 20. i ujedno 15. u Starom gradu.
(SEEcult.org)
