Generacija sa FPU
Studentkinje Fakulteta primenjenih umetnosti u Beogradu Marina Kostić, Maja Đorđević i Angelina Perić predstaviće se 10. marta u Kraljevića Marka 8 magistarskom izložbom “Generacija”.
Uz osvrt na najbezbrižnije i najintimnije trenutke, sklapanjem komadića jedne velike životne slagalice, kao i ovekovečavanjem promene kroz ciklus, autorke otkrivaju lepotu zapleta odjeka iz detinjstva, prošlog i sadašnjeg, živućeg i onog čega više nema, najavio je Treći Beograd, domaćin izložbe.
Marina Kostić polazi od stereotipa o odrastanju, ulozi žene i ručnom radu, ne baveći se njihovim kritičkim preispitivanjem, već ih koristi kao sredstvo i pomera u drugi kontekst. Kao materijal koristi lične fotografije i rečenice koje su je pratile tokom odrastanja. Akcenat je na emociji isprovociranoj sećanjima na detinjstvo, doživljajem doma i figurom majke. Umetnica te elemente objedinjuje kroz formu veza i transponuje u vidu emotivnih zapisa.
Prateći deo rada čini kompozicija, zvučna instalacija koja se sastoji od kolaža ambijentalnih zvukova, čiji je autor Pavle Popov.
Maja Đorđević, u želji da dodirne ličnu strukturu i otkrije kojih je osobina, vizuelnih i taktilnih, dolazi do meke, fluidne, žive, pokretne strukture. Kroćenjem nemirnih površina i niti, preko njihove dinamičke interakcije, niti postaju životne niti. Nemaju početka i kraja. Deo su toka koji se sa stoji iz malih početaka i krajeva, što se kao zatvoreni ciklusi slažu. Materija teče, živi i postoji kroz svoju metamorfozu. Ostaci tkanina, restlovi, ođekuju svojim paternima nekadašnjim identitetom koji upravo postaje nov. Posrednik su između životnog procesa i često mu otuđenog čoveka.
Angelina Perić ukazuje na jedan od problema današnjeg vremena, želeći da skrene pažnju na formiranje individue vođene konzumiranjem. Raznolika iskustava koja pojedinac može da ostvari inicirana su pakovanjima koja su stvorena da osvoje čula. Uz pomoć kesica šećera, ona prikazuje mesta na koja je odlazila. Čuvanjem tih kesica odrekla se jednog uživanja, uživanja u šećeru. Preispitujući lično značenje traga šećera formira zaključke koje prate nazivi izloženih kesica. Rad čini svojevrsni spoj tradicionalnog i modernog. Preispitujući odnos plemenitosti veza i krutosti plastike proistekle iz industrije, autorka sugeriše na društvo u kom živimo.
Izložba će biti iotvorena do 31. marta.
(SEEcult.org)
